Η μαγική φλογέρα....

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα κάστρο πολύ μακριά από την δικιά μας χώρα ζούσε ένας βασιλιάς μαζί με την γυναίκα του. Ήταν καλός άνθρωπος και διοικούσε το βασίλειο του με σοφία. Αυτός όμως ο άνθρωπος δεν ήταν ευτυχισμένος. Κάτι του έλειπε από την ζωή του, ένα παιδί. Κι η βασίλισσα όμως τον ίδιο καημό είχε. Μια μέρα λοιπόν εκεί που στεκόταν με τον άντρα της είδε ένα αστέρι να πέφτει κι έκαναν μια ευχή...κι η ευχή τους βγήκε αληθινή...μετά από ένα χρόνο απέκτησαν ένα όμορφο κοριτσάκι. Ήταν όμορφο μωρό και πολύ ήσυχο...κι όσο μεγάλωνε γινόταν ένα πολύ ευγενικό και καλοσυνάτο παιδί. Όλοι το αγαπούσαν και κάθε απόγευμα ένας από τους υπηρέτες το πήγαινε βόλτα στους κήπους του κάστρου και το πρόσεχε καθώς έπαιζε. Αλλά υπήρχε και μια υπηρέτρια που παλιά ήταν η αγαπημένη του βασιλιά και της βασίλισσας, μα με το κοριτσάκι είχε χάσει όλη την προσοχή και αυτό την έκανε να το ζηλεύει πολύ. Ένα λοιπόν απόγευμα πήρε αυτή την πρωτοβουλία να το πάει βόλτα στο δάσος. Κι εκεί στο δάσος το σκότωσε το παιδί....έφυγε τρέχοντας στο κάστρο κι άρχισε να φωνάζει ότι το κατασπάραξαν τα άγρια θηρία. όλο το βασίλειο βυθίστηκε στο πένθος και τίποτε δεν ήταν ξανά όπως παλιά.
Και τα χρόνια πέρασαν.....ένας βοσκός που είχε πάει τα πρόβατα του στο δάσος κάπου παράμερα βρήκε κάτι κόκαλα...μάλλον μεγάλου ζώου σκέφτηκε κι άρχισε να τα σκαλίζει για να φτιάξει μια φλογέρα. Μόλις την έφτιαξε και ξεκίνησε να παίζει ένα σκοπό η φλογέρα έπαιζε έναν δικό της και έλεγε:
                      'Σιγά βοσκέ μου το βιολί γιατί η καρδούλα μου πονεί.'
Φοβήθηκε ο βοσκός κι αποφάσισε να την πάει στον παπά να την ξορκίσει. Την πάει λοιπόν στον παπά και καθώς ξεκινάει να παίξει έναν ψαλμό η φλογέρα άρχισε να λέει:
                     'Σιγά παπά μου το βιολί γιατί η καρδούλα μου πονεί.'
Με τα πολλά ο παπάς αποφασίζει να την πάει στον βασιλιά που ήταν σπουδαγμένος κι ίσως ήξερε γιατι τα έλεγε αυτά η φλογέρα. Την πάνε λοιπόν στον βασιλιά, του εξηγούν την ιστορία και καθώς ξεκινά να παίξει ένα εμβατήριο αρχίζει η φλογέρα να λέει:
                      ' Σιγά μπαμπά μου το βιολί γιατί η καρδούλα μου πονεί.'
Ο βασιλιάς ταράχτηκε. Αμέσως αναγνώρισε την φωνή του παιδιού του. Το ίδιο κι η βασίλισσα. όλοι δοκίμασαν να παίξουν ένα σκοπό μέσα στο παλάτι αλλά η φλογέρα έλεγε συνεχώς τα δικά της λόγια...μέχρι που ήρθε κι η σειρά της κακιάς υπηρέτριας και το η φλογέρα είπε:
                      'Σιγά κυρία το βιολί γιατί η καρδούλα δεν βαστεί, η μαχαιριά που μου 'δωσες ακόμα με                        πονεί.
Τότε η υπηρέτρια τρελάθηκε κι είπε όλη την αλήθεια. Ο βασιλιάς κι η βασίλισσα δεν της έκαναν κακό , μα την άφησαν να ζει για πάντα μέσα στην τρέλα της βασανισμένη. Από τον βοσκό παρακάλεσε να του δώσει την φλογέρα για να ακούει την φωνή του παιδιού του και θα του χάριζε όλο του το βασίλειο...μα ο βοσκός του την χάρισε. Κι έτσι συνεχίστηκε η ζωή σε εκείνο το βασίλειο.....τώρα εάν μου είπαν ψέμματα κι εγώ ψέμματα σας λέω....