Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Και να που μεγαλώσαμε...

Και να που μεγαλώσαμε και τώρα στεκόμαστε απέναντι ο ένας από τον άλλον. Οι ώρες περνούν βασανιστικά γρήγορα και οι χτύποι της καρδιάς μου ακολουθούν τον ρυθμό του ρολογιού. Γεννηθηκες δυο χρόνια μετά από μενα. Πρέπει να σου πω οτι μου είχες κάνει μεγάλη χαλάστρα τότε μικρέ. Έχασα όλη την προσοχή, αλλά χαλάλι σου. Ήσουν το πιο άσχημο και γκρινιάρικο μωρό που είχα δει. Τα χρόνια περνούσαν κι εμείς μεγαλώναμε. Καβγάδες πολλούς. Είμασταν η προσωποποιήση του μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Και συνέχισαν να περνούν και μεγαλώσαμε και σπουδάσαμε και χωριστήκαμε αλλά πάντα είμασταν κάτω από τον ίδιο ουρανό. Κι εσύ μεγάλωσες πολύ, κι έγινες άντρας μεγάλος και πήρες αποφάσεις. Μεγάλες αποφάσεις αδερφέ. Σημαντικές αποφάσεις αδερφέ. Φεύγεις κι εσύ όπως έφυγε εκείνος τότε. Φεύγεις κι εσύ όπως φεύγουν όλοι τώρα. Κι οι ώρες περνούν και στεκόμαστε απέναντι κι η απόσταση μεγαλώνει. Καλό ταξίδι αδερφέ....Καλό ταξίδι μικρέ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου