Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Και να που μεγαλώσαμε...

Και να που μεγαλώσαμε και τώρα στεκόμαστε απέναντι ο ένας από τον άλλον. Οι ώρες περνούν βασανιστικά γρήγορα και οι χτύποι της καρδιάς μου ακολουθούν τον ρυθμό του ρολογιού. Γεννηθηκες δυο χρόνια μετά από μενα. Πρέπει να σου πω οτι μου είχες κάνει μεγάλη χαλάστρα τότε μικρέ. Έχασα όλη την προσοχή, αλλά χαλάλι σου. Ήσουν το πιο άσχημο και γκρινιάρικο μωρό που είχα δει. Τα χρόνια περνούσαν κι εμείς μεγαλώναμε. Καβγάδες πολλούς. Είμασταν η προσωποποιήση του μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Και συνέχισαν να περνούν και μεγαλώσαμε και σπουδάσαμε και χωριστήκαμε αλλά πάντα είμασταν κάτω από τον ίδιο ουρανό. Κι εσύ μεγάλωσες πολύ, κι έγινες άντρας μεγάλος και πήρες αποφάσεις. Μεγάλες αποφάσεις αδερφέ. Σημαντικές αποφάσεις αδερφέ. Φεύγεις κι εσύ όπως έφυγε εκείνος τότε. Φεύγεις κι εσύ όπως φεύγουν όλοι τώρα. Κι οι ώρες περνούν και στεκόμαστε απέναντι κι η απόσταση μεγαλώνει. Καλό ταξίδι αδερφέ....Καλό ταξίδι μικρέ...

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Μα εγώ ακόμα Σ'αγαπώ..

Κι εσυ που μου εδωσες ζωη, κοιτας άπραγος, άβουλος. Στεναχωριεσαι. Γιατι στεναχωριεσαι; Γιατι έπρεπε να με δεις με σκισμένα ρουχα κι ένα τοιχο γεμάτο πτυχία; Γιατί με ανάγκασες να σου πω ψέματα; Δεν στεναχωριέμαι που φευγω. Ψέματα. Θα γυρίσω ξανά. Ψέματα. Δεν θα σε ξεχάσω. Ψέματα. Στεναχωριέμαι που φεύγω. Δεν θα ξαναγυρίσω. Θα σε ξεχάσω. Με αναγκάζεις να ζω χωρίς εσένα. Κι εγώ σε αγαπάω. Όσο και να ντρεπεσαι για το σχισμένο, βρώμικο φόρεμα σου που μυρίζει ελιά. Όσο και να προσπαθείς να κρυψεις το κοκκίνισμα από τα μάγουλα σου. Όσο και να προσπαθείς να μαζέψεις τα ατίθασα απο την αρμύρα λυτά μαλλιά σου . Είμαι περηφανος για σενα. Περήφανη για τις ασπρομαυρες φωτογραφίες του ενδόξου παρελθόντος σου. Κι εσύ μου κουνάς κάποιο πανί από μακριά την ώρα που ξεμακραίνω. Εκεί που θα είμαι θα παλέψω για σενα γιατί σε αγαπώ. Είμαι σάρκα απο το χώμα σου και αίμα απο τον ουρανό σου και σ'αγαπω.